2 nachten Delhi:

Op het vliegveld aangekomen hebben we een taxi richting het hotel genomen. Je koopt een ticket bij een loket en je wordt naar de eerst volgende taxi gebracht.
Ik had het adres van het hotel in mijn telefoon staan. Maar dat was meer een uitleg waar het hotel zich bevond dan een adres. In India staan adressen vaak aangeduid als; aan de linkerkant van de bushalte 2 keer rechtsaf en 4 keer links, uw bestemming bevind zich aan uw rechterhand. gelukkig wist onze taxi chauffeur precies waar hij moest zijn.
Onderweg werden we gelijk geconfronteerd met de extreme drukte in Delhi. We hebben langer stil gestaan dan dat we reden. En wat een chaos op de weg. (lees hier onze blog over het verkeer in India) Uiteindelijk hebben we er 1,5 uur ( 19km) over gedaan om van het vliegveld bij het hotel te komen.
Rond 1200 kwamen we in het hotel aan. Na een verfrissende douche en een powernap zijn we even de straat opgegaan om wat water en eten te kopen. vol energie en met een goed hummeur stapte we naar buiten. na 20 meter zakte de moed ons in de schoenen, waar zijn we in godsnaam beland. we werden nageroepen, er werd aan ons getrokken, we werden een winkel in gepraat en werden bijna in een tuktuk gestopt. We hebben snel 2 flessen water gekocht en wat bananen en zijn weer naar binnen gevlucht. We zijn het hotel niet meer uit geweest die dag.

Voor de volgende dag hadden we via het hotel een chauffeur geregeld die ons de hele dag kon rondrijden door Delhi. Dat was echt TOP! Hij wist zich goed door het drukke verkeer te manoeuvreren en wist een hoop te vertellen. Hij zette ons bij de ingang af van de bezienswaardigheden. En soms liep hij mee naar binnen om wat uitleg te geven.
Zo hebben we de Lakshmi Narayan Temple bezocht, de Indian Gate, de lotus temple (is bijna hetzelfde als het Syndey opera Building), Lodi Garden en de Humayun’s tombe.

 Tussendoor hebben we nog geluncht bij een echt Indische eettentje. Dat was onze eerste indische maaltijd en was echt heerlijk.
Aan het eind van de dag heeft hij ons weer terug gebracht naar het hotel.

Deze zelfde chauffeur hebben we gehuurd voor de dagen en rijdt hij ons rond door de provincie Rajasthan en dan door naar Agra (Taj Mahal). Via het hotel hebben ze alle overnachtingen geregeld en een kamelen safari, verder hebben ze voor ons treintickets geboekt voor de trein van Delhi naar Varanasi en terug. Vanuit Delhi is er vliegticket voor ons geboekt om naar het zuiden van India te vliegen. 

1 nacht Mandawa 
Na een rit van 8u door verschillende dorpjes en over het platteland zijn we aangekomen in Mandawa, een kleine stad met heel veel Haveli’s.

Dit zijn hele grote huizen waar 3 of 4 gezinnen van 1 familie in woonden. Ze zijn ze nu bezig met het  restaureren van deze huizen. Aan de buitenkant zie je nog een hoop oude schilderingen.
Ons hotel van die nacht was ook in een vroegere Haveli.
Met mooie kamers, en een prachtige binnenplaats.
We hebben na aankomst een rondleiding gehad door dit stadje en hebben verschillende Haveli’s van binnen mogen bekijken. Echt zo mooi, je zou er zo een Bed & Breakfast in willen beginnen.
De meeste haveli’s zijn ze ook weer aan het opknappen. Om er een hotel in te beginnen.

 

 

1 nacht Bikaner
Bikaner ligt zo’n 200km (4uur rijden) van Mandawa.
We hebben eerst nog een uurtje offroad gereden en toen kwamen we op de verharde weg. Wat een opluchting om niet meer heen en weer geschud te worden.
Een aantal kilometer voor Bikaner ligt een hele bekende tempel. Namelijk de RATTEN TEMPEL!
En nee we maken geen grapje.
Je moest je schoenen uittrekken om de tempel binnen te mogen. Gelukkig wisten we dit en hadden we sokken aangetrokken. Toen we onze schoenen inleverde kregen we gelukkig ook nog een soort hoesjes/slofjes om aan te trekken.

Op naar de tempel dan maar. De stank van dode ratten kwam ons al tegemoet. We moesten wat geld betalen om foto’s te mogen maken. Ik had het al heel snel gezien en ben weer snel naar buiten gegaan.

Jelle is nog wat verder gegaan om foto’s te maken. Maar wat was dat smerig zeg. Er leven meer dan 1000 ratten in die tempel.
De ratten die hier leven zijn heilig. Als er 1 over je voeten loopt dan brengt dat heel heel heel veel geluk! Nou wij hadden dus heel heel heel veel geluk dat ze NIET over onze voeten liepen.

 

Begin van de middag kwamen we aan bij ons hotel, we konden inchecken, even douchen en lunchen, rond 16u kwam de chauffeur ons weer halen om naar een groot ford te gaan in deze stad. Echt waanzinnig mooi om te zien. De indische mensen die daar ook liepen vonden ons geloof ik mooier dan het fort, continue kwamen ze vragen of ze een selfie met ons mochten maken. En als we nee zeiden, dan maakte ze er stiekem toch 1. Stelletje boeven!

2 nachten Jaisalmer (waarvan 1 in de woestijn
Na ons ontbijt was het tijd om verder te gaan en zijn we weer in de auto gestapt richting Jaisalmer. Na zo’n 7uur rijden zagen we de stad al in de verte. We gingen er met een grote boog omheen, richting de woestijn.
Nadat we bij ons desertcamp aankwamen werden we ontvangen met een drankje en was er tijd om even om te kleden.
Lange broek een gympen aangetrokken en klaar voor de toch op de kameel.
“Jeetje wat zijn die beesten groot”

Nadat de kameel ook was opgestaan was het tijd om te vertrekken. ( Dat was iets makkelijker gezegd, dan gedaan)
Het was niet een hele comfortabele rit, maar wel een met een prachtig uitzicht.
Na een uurtje stopte we om wat foto’s te maken van de woestijn. Daarna gingen we weer verder. En stopte we boven op een zandberg om de zon onder te zien gaan. Dat was echt heel gaaf om te zien.

Toen we terug kwamen bij het kamp stond het eten klaar. En onder het genot van wat muziek werd er gedanst. Na het eten was het tijd om ons klaar te maken voor de nacht in de woestijn. Truitje en camera mee en op naar de woestijn. Daar stonden wat bedjes verspreid.
Waardoor het leek of je alleen in de woestijn was.
Na een kort nachtje zagen we de zon opkomen. Dat was wel een hele bijzondere ervaring.Toen iedereen wakker was, was het tijd om terug te gaan naar het kamp.
Daar kregen we een ontbijtje voorgeschoteld. Toen was het tijd om het kamp te verlaten en richting de stad te gaan.

In de stad werden we eerst in ons hotel afgezet om te douchen. Daarna was het tijd om de stad te verkennen. Een lokale gids nam ons mee de stad in. Waar we dwaalde door de smalle straatjes en uiteindelijk het fort zijn binnen gegaan. Na het fort bezocht te hebben was het tijd om wat te eten. Daarna hebben we nog wat Havelli’s bezocht en werden we nog bij verschillende winkeltjes gedropt, en was het weer een strijd om zonder wat te kopen naar buiten te gaan.
We hebben onze gids dan ook hartelijk bedankt en vonden het tijd om terug te gaan naar het hotel.

Net voor zonsondergang kwam onze chauffeur ons halen. En hebben we vanaf een vroegere begraafplaats de zon onder zien gaan. Er scheen een gouden gloed over het fort wat hele mooie beelden opleverde. We waren er precies op tijd, even later kwam er een bus met toeristen aan.

 

1 nacht Jodhpur
Op weg naar Jodhpur zijn we al bij verschillende bezienswaardigheden gestopt.
Zo hebben we het Mehrangarh fort bezocht en de Jaswant Thada. Daarna zijn we doorgereden naar het hotel. We hadden 1,5 uur de tijd om even op te frissen en te relaxen. We gingen daarna een avond wandeling maken met onze gids/chauffeur.
We zijn door de straten van de stad gaan lopen (Jodhpur wordt de blauwe stad genoemd, omdat een hoop huizen blauw zijn geverfd. Tegenwoordig wordt dat niet meer gedaan. Maar af en toe kom je nog een straatje tegen met blauwe huizen).
De gids nam ons mee naar een thee en kruiden winkeltje. (Deze stad staat bekend om z’n goede thee). We gingen via een smal trapje naar boven, en daar zat een jongetje van een jaar of 12. We mochten plaatsnemen op de stoelen en ondertussen werd er een thee voor ons gezet.
Het jongetje liet ons met trots al zijn verschillende soorten thee zien en ruiken. En allemaal roken ze erg lekker.
Aah, daar kwam ons bakje thee aan. En die rook toch lekker, en smaakte goed.
We hebben even gevraagd wat erin zat; kaneel, kardemom en saffraan.
Die hebben we ook gelijk gekocht. Verder hebben we nog mango thee en chocolade thee gekocht. Nadat we afgerekend hadden liet de gids ons achter in de stad, en hebben we zelf nog over de markt gelopen en gedwaald door de straten. We hebben fruit gekocht en zijn toen terug gegaan naar het hotel.

2 nachten Udaipur 

De volgende dag zijn we rond 9u ingestapt en stond ons een rit van 269km te wachten.
Na 1,5 uur over de snelweg gereden te hebben, was het tijd voor smalle weggetjes, met diepe kuilen en groeven. Onderweg zijn we gestopt in Ranakpur om de White Marble Jain tempel te bezoeken. Maar daar kwamen we niet zomaar binnen.
Jelle moest een lange broeken huren, anders mocht hij niet naar binnen. En van onze video camera snapten ze ook niet zoveel. Die moet je besturen met je telefoon. Dus ze bleven maar volhouden dat we 2 camera tickets moesten kopen. 1 voor de camera en 1 voor de telefoon.

Nadat we de camera uitgepakt en geïnstalleerd hadden snapte ze hoe het werkte en mochten we met 1 ticket naar binnen. maar wel nadat we uiteraard 20 selfies hadden gemaakt. (met onze camera deze keer) Nadat we de tempel gezien hadden zijn we verder gereden over smalle bergweggetjes.
Na een rit van 7 uur kwamen we aan in Udaipur. En konden we gelijk onze kamer in.
’s Avonds hebben we op het dakterras van ons hotel gegeten met waanzinnig mooi uitzicht over de stad en zijn meren.

De volgende ochtend mochten we eerst uitslapen en zijn we daarna op stap gegaan met onze chauffeur.
We zijn langs Lake Pichola gereden en hebben op een het uitzicht punt Moti Magri mooie foto’s kunnen maken van het meer.
Daarna zijn we nog bij de Garden of Maids geweest en we zijn bij een klein atelier wezen kijken waar ze tekeningen/schilderijen maken.
De stad Udaipur staat bekend om de mooie tekeningen.
We kregen uitleg over de symbolen die ze gebruiken, en waar ze de kleuren vandaan halen.

We hebben de kleinste tekening die ze hadden gekocht. de grootse was 1500,-. met de smoes dat deze niet paste in onze rugzakken hebben we een wat kleinere variant gekocht.
Daarna hebben we nog geluncht en zijn we afgezet in het hotel. De rest van de middag heeft het heel hard geregend, toen het weer droog was zijn we zelf nog even de stad in gegaan om het city palace te bekijken. We waren alleen net te laat. Hij was al gesloten

 

2 nachten Jaipur
Eind van de middag kwamen we aan in Jaipur. Toen we het oude centrum inreden werd gelijk duidelijk dat dit de roze stad is. Alle gebouwen zijn roze/oranje geverfd.
De chauffeur vertelde ons dat na het regen seizoen al het roze weer opnieuw geverfd wordt.
Onderweg zijn we nog gestopt bij het HAWA MAHAL ( paleis der winden) om foto’s te nemen. Daarna zijn we doorgereden naar het hotel. We waren behoorlijk afgedraaid na een hele dag in de auto zitten. We hebben toen lekker in het hotel wat gegeten en zijn vroeg gaan slapen. Morgen weer een nieuwe dag.

De volgende dag was het tijd om de stad verder te ontdekken. Rond 9u kwam onze taxi voorgereden en zijn we naar het Fort geweest van Jaipur. (ja, ook hier was weer een fort)  Het was een helse klim omhoog met de auto. We konden er ook voor kiezen om op een olifant naar boven te gaan, maar dat vonden we nogal zielig voor die beesten. Helaas waren er genoeg andere toeristen die daar wel gebruik van maakten.
In het fort aangekomen liepen we door de gangetjes, tot er opeens een bewaker aankwam en onze gebaarde met hem mee te gaan. Hij liet ons allerlei kamertjes en optrekjes van het fort zien.
Ruimtes waar de koning leefde. Een zomer en een winter toilet. De ruimtes waar z’n vele vrouwen woonde. Die alleen hij vanuit een speciale gang kon binnenkomen.

De bewaker wees ons leuke plekjes aan om foto’ s te maken. En maakte zelfs nog wat foto’s van ons. Als laatste nam hij ons mee naar een “ secret” place. We mochten aan niemand vertellen dat we daar geweest waren. Terwijl we daar heen liepen waren en gewoon vrouwen aan het werk. Dus zo “ secret” zal het niet geweest zijn. Daar aangekomen was de “free tour” ook gelijk afgelopen. We bedankten hem en gaven hem een fooitje, we dachten dat hij het niet genoeg vond. Dus hadden we nog wat gegeven. Uiteindelijk begrepen we dat hij graag geld wilde hebben van het land waar we vandaan kwamen. Hij liet zien dat hij allemaal verschillende valuta in z’n broekzak had. We hadden alleen geen euro’s bij ons. Helaas…..

Na het fort zijn we doorgereden naar het Paleis. (ook hier was weer een paleis. Maar deze is wel ROZE!! We zijn eerst naar een openluchtmuseum gaan voor astrologie. Jantar Mantar.
De instrumenten komen uit 1728. Dat was best indrukkend om te zien. Nadat we alles gezien hadden zijn we naar het paleis gelopen.

Eindelijk naar het ROZE paleis. Eenmaal binnen was er weinig te zien van het paleis.
Er was een festival die avond en de volgende dag. Ze waren bezig om een podium op te bouwen. En overal werden kraampjes en stands opgebouwd en ingericht. Dat was echt heel jammer.
We waren dan ook snel weer klaar met het bezichtigen van het paleis. Terug bij de chauffeur zijn we eerst gaan lunchen. Na de lunch vroeg hij was we nog wilden zien. We hadden allebei geen idee, de bezienswaardigheden die op ons lijstje stonden hadden we gezien. En daarom vroegen we of hij nog wat leuks wist. Hij vertelde ons dat deze stad bekend staat om de stenen die ze gebruiken voor sieraden en dat ze hier veel textiel bedrukken. Hij vroeg of we het leuk vonden om bij die bedrijven te kijken. Dat vonden we wel leuk.

We zijn eerst bij de textiel fabriek geweest. Een heel klein fabriekje waar een oude man bezig was met het knopen van een vloerkleed. Een andere man was bezig met het bestempelen van een wit laken. Ze gaan met verschillende kleuren en stempels over elkaar om zo het juiste effect te krijgen. Daarna laten ze het een week drogen in de zon.
We mochten zelf ook even oefenen met stempelen. We hebben hebben een olifanten gestempeld en meegenomen naar huis. Daarna moesten we nog even in z’n winkel kijken. De tapijten hebben we wederom overgeslagen want ja, hoe neem je die nou mee als je nog 11 maanden onderweg bent Nadat we een mooie Pashmina sjaal hadden gevonden wilde we afrekenen. der verkoper vroeg of we niet nog iets wilde hebben. We hebben de man vriendelijk bedankt en zijn verder gegaan op naar de stone factory
Ook weer een heel klein bedrijfje. Waar ze voordoen hoe ze de stenen slijpen.
Na een introductie van 2min. Was het tijd om mee te lopen naar de winkel. In Nederland zouden we zeggen; een juwelier. We kregen diverse ringen, oorbellen, kettingen en armbanden te zien. Uiteindelijk besloten om voor een klein paar neutrale oorbellen te gaan. Nadat we de juiste oorbellen gevonden hadden en gezegd dat we die wilde hebben, bleef de man maar doorgaan met het laten zien van andere oorbellen en sieraden. We waren er onderhand wel een beetje klaar mee. Het is ook nooit genoeg zeiden we tegen elkaar. Na weer vriendelijk bedankt te hebben zijn we weggegaan.

       

We zijn toen nog naar een oude begraafplaats geweest van de koninklijke familie. Tegenwoordig worden ze niet meer begraven maar wordt bijna iedereen gecremeerd.
Het was wel een ander soort begraafplaats dan we in net Nederland kennen. Met allemaal gebouwtjes, en tombes. Nadat we dit gezien hadden zijn we weer terug gegaan naar het hotel.

Na het ontbijt vertrokken we richting Agra, de stad van de Taj Mahal. We reden de stad Jaipur uit en reden door een bos. We dachten dat de chauffeur een toeristische, rustige route voor ons had uitgestippeld. Dat was ook wel deels zo. Aan het eind van de weg was een tempel.
“ Hé, die stond niet op onze lijst van bezienswaardigheden. Maar prima om even te stoppen en te kijken.” Een grote verassing voor ons. Het was ook echt de leukste tempel die we gezien hebben. Het was namelijk een apen tempel. En als ik ergens bang voor ben zijn het van de kleine spring apen. Het zat er helemaal vol mee. De mensen die de tempel verzorgen vroegen of we de apen wilde voeren? “ uhm, wat denk je? Natuurlijk niet!” We hebben nog nooit zo snel een tempel bezocht. ( we waren zelfs zo snel weg dat we geen foto’s hebben gemaakt’

1 nacht Agra

rond 16u kwamen we aan in Agra en zijn we gelijk doorgereden naar het fort.
Dit fort is in dezelfde stijl gebouwd als het fort in Delhi.
Vanuit het fort kan je de Taj Mahal zien liggen.
Alleen door de vele smog, was het maar slecht te zien.
Daarna zijn we afgezet in ons hotel

De chauffeur vroeg ons hoe laat we de volgende dag naar de Taj wilde.
We zeiden dat we zo vroeg mogelijk wilde gaan. “ Prima, dan kom ik jullie om 5u ophalen.”

 

’s avonds hebben we in het hotel gegeten, en we hebben zelden zo lekker gegeten.
We hadden allebei zin in vlees. Na bijna 2 weken zonder vlees geleefd te hebben. Hier durfden we het wel aan. En werden ook rijkelijk beloond.

We zijn ’s morgens vroeg naar de Taj Mahal gegaan om de zon op te zien komen. Bij binnenkomst zijn we gelijk naar de rechterkant van de Taj gelopen. De meeste mensen blijven eerst vooraan staan om foto’s te maken.

Daardoor hadden we alle ruimte voor ons alleen. En konden we prachtige plaatjes schieten.
Voor het uitgebreide verhaal over ons bezoek aan de Taj Mahal kun hier klikken

           

 

 

 

 

 

Daarna mochten we nog even terug naar bed en zijn we eind van de ochtend terug gaan rijden naar Delhi. Dit ging gelukkig vrij snel. Tussen Delhi en Agra is een nieuwe snelweg aangelegd. Waar alleen echt verkeer over heen mag. dit keer dus geen last van overstekende koeien of andere beesten.

Terug in Delhi zijn we nog even wat wezen eten bij een tentje waar we eerder wat gegeten hadden. En dat was toen ook erg goed bevallen. Ze hadden daar echt het aller lekkerste Indisch van heeeeel India.

Onze chauffeur heeft ons daarna afgezet bij het hotel waar onze reis was begonnen. En wees ons nog even de weg die we moesten nemen naar het treinstation. Verder gaf hij ons nog tips over de trein en Varanasi. (we zullen die vent echt gaan missen)
Na een paar foto’s met de chauffeur was het tijd om afscheid te nemen.
Hij had ons nog gevraagd of wat wilden schrijven in z’n gastenboek, hij had ons de dag daarvoor een A4 papier gegeven om een verhaaltje op te schrijven. Nou dat hebben we gedaan ook.

We hebben de brief aan hem gegeven samen met een leuke fooi en een prachtige foto van ons.
Z’n dag kon niet meer stuk.
Dag lieve Shyam!

 

 

1 nacht Varanasi  (2 nachten in de trein)
We mochten ons in het hotel opfrissen, en onze tassen achterlaten zodat we met 2 kleine rugzakken naar Varanasi konden. ’s avonds was het tijd om de nachttrein te pakken richting Varanasi. Ons uitgebreide verslag over de trein lees je hier 

We kwamen 2uur later dan gepland aan in Varanasi. Daar stond gelukkig een taxi chauffeur op ons te wachten. Hij heeft ons gelijk in het hotel afgezet. We hebben eerst nog even wat bijgeslapen en zijn daarna gaan kijken bij de Ganges. De heilige rivier voor de hindoes. We hebben even wat gegeten en zijn nog een rondje wezen lopen langs de rivier.

De volgende ochtend zijn we vroeg weer terug gegaan om de zon te zien opkomen
En zagen we de stad ontwaken. Dat was een erg bijzonder om mee te maken.
Ons uitgebreide verslag over Varanasi lees je hier.
Aan het eind van de middag was het tijd om naar het station te gaan en de trein terug te pakken naar Delhi. We hebben wederom een nachtje door gebracht in de trein.

1 nacht Delhi
We kwamen de volgende ochtend redelijk op tijd aan in Delhi.
Daar hadden we de tijd om wat slaap in te halen.
Dat hebben we dan ook even gedaan, verder hebben we onze tassen weer helemaal opnieuw moeten inpakken. En zijn we ’s avonds even bij een winkelcentrum wezen kijken. We wilden wat eten bij de Mac Donalds daar. Maar die was op de een of andere manier dicht ( later lazen we dat 40% van de zaken in India zijn gesloten vanwege onderlingen problemen) gelukkig was er nog wel een KFC en hebben we daar onze buik vol gegeten. na 13 dagen rijst en naan was dat echt helemaal de bomb!

Na een goede nacht slapen was het tijd om alles weer te pakken en zijn we richting het vliegveld gegaan. Op naar het zuiden.

7 nachten Kochi
Na 3,5 uur vliegen kwamen we aan in Kochi. Overal zagen we groen en riviertjes.
Een heel ander uitzicht dan dat we in Delhi hadden.
Nadat we onze bagage van de band hadden gepakt was het tijd om een taxi te zoeken.
En wat een verademing was dat op de weg. Geen getoeter, geen gekke inhaal manoeuvres, geen overstekende koeien. Echt totaal anders dan dat we in het noorden gewend waren.
Heerlijk, hier konden we echt tot rust komen.

Aangekomen in het hotel kon ons geluk al helemaal niet op. We kregen een een mooie kamer met balkonnetje, tv’tje, goede airco. En voor het eerst een goede douche met warm water, en wc waar we het wc papier gewoon konden doordspoelen.

We hebben in Kochi vooral niks gedaan, we hadden een zwembad voor onszelf op het dak van het hotel. Daar waren we vaak te vinden.En verder zijn we een daagje naar het fort geweest. Een oud gedeelte van de stad met Nederlandse invloeden.

Ook zijn we nog een daagje naar de grootste shoppingmall van India geweest. Best leuk om even rond te neuzen. We zijn daar ook nog naar de bioscoop geweest. Dat was een hele belevenis.
We kochten 2 kaarten voor in totaal €5,-. Voor de film Kingsman. Engels gesproken en Engels ondertiteld.  De stoelen in de bioscoop kon je verzetten tot standje languit. En net voor de film begon werd er verzocht om allemaal even op te staan. of we even mee wouden zingen met het indische volkslied. er ineens het volkslied.

Na 7 nachten/8 dagen niks doen was het tijd om het vliegtuig weer te pakken.
Op naar een nieuw avontuur, op naar Maleisië.

* Delhi
* Mandawa
* Bikaner
* Jaisalmer
* Jodhpur
* Ranakpur
* Udaipur
* Jaipur
* Agra
Deze plaatsen hebben we bezocht met een privé chauffeur die heeft ons 12 dagen lang rond gereden.

* Varanasi
Vanuit Delhi zijn we met de trein heen en weer gegaan naar Varanasi.

* Kochi
Vanuit Delhi zijn we door gevlogen naar Kochi.
Daarna zijn we vanuit Kochi naar Maleisië gevlogen

New Delhi – Varanasi 

Om naar Varanasi te gaan was het het handigste en het snelst om met de trein te gaan.
Onze reisagent van het hotel had de treintickets geregeld voor ons.
Dat was super fijn, we hadden van te voren al gelezen dat het niet makkelijk was om als buitenlander aan treintickets te komen.
Omdat je een Indisch mobiel nummer nodig hebt om het te kunnen boeken
En op het station zelf is het meeste al uitverkocht.

Maar goed onze treinkaartjes waren in ieder geval geregeld. We moesten rond 19:30 op het station aanwezig zijn. Gelukkig lag het treinstation op loopafstand van ons hotel in Delhi.
Toen we daar aankwamen hebben we even gevraagd welk treinstel we moesten hebben, en we kregen een nummer/code. Treinstel H2A, en cabine A A. Oke, daar kunnen we wat mee.
We hadden zelf al gevonden dat we op spoor 13 moesten zijn voor de trein richting Varanasi.
We zagen ook op het bord een hele rits met nummer/letter codes: AC1,AC2,AC3,S1,S2,S3 t/m S9
en nog een hele rits, en ergens achteraan stond H2A. We zijn het perron opgelopen wat zolang was als redelijke landingsbaan en zagen alle codes voorbij komen maar geen H2A. Toen zijn we naar het einde van het perron gelopen. helaas, daar stond helemaal niks meer aangegeven.
Dan maar even vragen aan de mensen die hier staan te wachten. na wat vruchteloze pogingen en met handen en voeten kwamen we erachter. Wij moest treinstel H1A hebben. en stonden ongeveer goed.

Na een klein halfuurtje wachten kwam de trein al aangereden. Eenmaal in het treinstel wisten we al snel onze cabine te vinden.
Al werden we nog wel weggestuurd omdat we verkeerd zouden zitten. Achteraf bleek dat die mensen zelf verkeerd zaten. We reisden eerste klas, en dat betekende dat we een cabine hadden voor 4 personen. Met 2x een soort stapelbed. Overdag kan je op de onderste banken zitten. En ’s avonds klimt de ene naar boven om te slapen en de ander slaapt op de onderste bank.
Je krijgt een kussen, deken en lakens. Deze cabine kan je ook afsluiten, zodat je als een roosje kunt slapen.

We hadden 1 Indische meid bij ons in de cabine zitten, die werd waarschijnlijk door haar vader en oom geïnstalleerd. Ze hielpen mee met haar tassen sjouwen, en daarna waren ze weer verdwenen. Ze sprak geen woord Engels, en ze kroop gelijk naar boven met haar oordopjes in. Communiceren was geen optie.

In de hogere klasse komen er steeds mannen voorbij lopen met van alles en nog wat; Koffie, thee, Chips, Pinda’s, water, chocolade, frisdrank, En dat werd dan nog zo’n 100x keer herhaald.
En er kwam een man langs om te vragen of we avondeten wilde. Jelle dacht dat het bij de prijs inbegrepen was en bestelde doodleuk een vegetarische maaltijd( vreetzak).
Nadat we ons avond eten ophadden, kwam de man terug om z’n geld te halen.
Daarna zijn we onze bedjes gaan opmaken en maar gaan proberen om te slapen. Dat viel nog niet tegen. We zijn wel allebei een aantal keer wakker geworden, dat was meestal als de trein wat scheef hing, en we het idee hadden dat we ontspoorde. in plaats van remmen leek het de machinist een beter idee om full gas te geven. We hielden allebei ons hart vast. Maar achteraf hebben we er hard om gelachen.

We hadden een wekker gezet een halfuur voor “ verwachte” aankomsttijd. Maar er was nog niks van een stad te bekennen. We zagen onderweg wat namen van gehuchten en stations en hebben via een off line map opgezocht waar we onsongeveer bevonden. “ Nou, we waren zeg maar nog niet echt in de buurt van Varanasi. Ongeveer 2uur later dan verwacht reden we station Varanasi binnen. Daar stond gelijk een chauffeur van ons hotel met een bordje te wachten.

( onze blog over Varanasi lees je hier) 

Varanasi – New Delhi

We hadden de trein terug om half 8 en na een dag door Varanasi gelopen the hebben waren we moe en bezweet en besloten we om alvast naar het trein station te lopen.
Toen we het perron op kwamen lopen kwam er al gelijk een hostess van het station naar ons toe en vroeg naar ons ticket. We mochten even plaatsnemen en ze kwam ons zo halen. Niet veel later kwam ze naar ons toe en zei ze dat we met haar meer mochten lopen helemaal naar het einde van het station. Daar was een wachtruimte speciaal voor de “ hogere” (1,2,3) klassen reizigers met Airco.en aangezien we er beide redelijk oververhit uitzagen mochten we hier plaatsnemen om te wachten op onze trein. Er waren zelf toiletten aanwezig, en om de hoek zat een koffiecorner. Na een aantal uren wachten kwam onze trein keurig op tijd aan. we zijn we ingestapt opzoek naar onze plekjes.

Omdat er voor de terugreis geen eerste en tweede klas mee beschikbaar was, reisde we derde klas. We hadden al op internet gezien dat dat ook prima te doen was. En dat was inderdaad ook zo.
We hadden geen eigen cabines, maar het was open. En in plaats van 2 bedden boven elkaar waren het er nu 3. Het middelste bed was naar beneden geklapt zodat je eerst nog kan zitten op de onderste bank.
We zaten met een clubje Indische mensen om ons ons heen. Die echt super aardig waren.
Naast ons zat een vrouw met een dochtertje van een jaar of 2. En dat meisje bleef ons maar aanstaren. En zat heel de tijd de lachen. Op een gegeven moment moesten wij ook heel hard lachen en ik deed m’n mond wijd open. En sindsdien deed ze elke keer als we elkaar aangekeken ook haar mond wijd open. Dat was wel erg lachwekkend, alleen vond haar moeder al die westerse invloeden maar niks

Verder zat er nog een jongen van onze leeftijd samen met z’n vader. Ze waren naar Varanasi geweest om te bidden. En mochten nu gedurende 15 dagen niks nieuws kopen. Alleen eten en drinken. De jongen sprak als enige goed engels, en legde ons vaak dingen uit als de Indiers onderling aan het praten en lachen waren.
Aan de andere kant van het gangbaar zat nog een wat oudere vrouw met haar dochter. Je kon wel merken dat die wat meer geld hadden. Ze bestelde continue eten en drinken. En die dochter was nogal aan het opscheppen over de studie die ze volgt.

Nadat iedereen z’n avondeten ophad was het weer tijd om de bedjes uit te klappen en op te maken. Wij hadden een boven en een midden bed. De ruimte tussen de bedjes was wel erg smal. Je kon niet recht op zitten op je bedje.

Toen iedereen gesetteld was, was het tijd om onze ogen dicht te doen. Dat lukte nog wel, maar slapen???? Naast ons lag een jongen keihard te snurken. Onder ons lag de moeder met “baby” die duidelijk nog een druk avondprogramma op de planning had staan. Aan de overkant lag de “welvarende” dame, die in haar bed nog even doorging met eten en steeds een nieuw zakje met snoep/chips open maakte.

Uiteindelijk vielen we in slaap. totdat er ineens een heel orkest aan het snurken was, voor ons, onder ons, naast ons en volgens mij lagen ze ook nog op de trein te snurken.

’s morgens nadat we toch nog wat uurtjes hebben geslapen waren de meeste alweer op tijd wakker. Maar we zijn nog even blijven liggen.(hadden jullie maar niet zo hard moeten snurken vannacht) Toen ze weer met eten en alles langs kwamen lopen, zijn we toch maar uit bed gekropen. En hebben de we de bedden weer ingeklapt.

Op een gegeven moment merkte we dat er hele discussies gaande waren.
Tussen de “oude” man en de “welvarende vrouw” we vingen wat engelse woorden op.
De engels sprekende jongen vertelde ons dat ze aan het discussiëren waren over ons. Of je als ongetrouwd stel wel samen mocht reizen. Omdat dat in India niet echt aan de orde is.

Later volgde er nog meer conversaties over verschilden kasten in de Indische samenleving. Een waarschijnlijk wat minder welvarende man uit de de hoek naast ons begon daar ineens over.
En vervolgens bemoeide het hele treinstel zich ermee. Het was heel grappig om mee te maken.

We zeiden ook al tegen elkaar dat dit veel leuker reizen is dan in Nederland. Daar praten mensen helemaal niet met een ander in de trein. Terwijl er in India hele gesprekken in discussies worden gevoerd. Aan het eind van de rit werden mobiele nummers en adressen uitgewisseld.

We vonden het een hele ervaring en hadden het zeker niet willen missen. Van te voren waren we wat zenuwachtig om met de trein te reizen. Maar die zenuwen waren gelijk verdwenen toen we ons plekje hadden gevonden.

Vorig jaar in Thailand waren we er wel achter gekomen dat Chinezen het erg belangrijk vinden om mooie foto’s te maken. Ze gaan dan ook gerust ineens voor je staan, terwijl je net een foto aan het maken bent.
Hier in India zijn ze nog een tikkeltje erger.

Ze willen overal de beste plek hebben om een foto te maken, met het mooiste uitzicht.

Vervolgens gaan ze dan poseren voor dat uitzicht. Zodat ze vooral zelf in beeld zijn en van het uitzicht niet veel meer te zien is.

Ze doen dit bij viewpoints, maar ook bij tempels, forten, paleizen. Eigenlijk overal.
Het liefst nemen ze nog wat verschillende poses aan. Met en zonder zonnebril.
NA wat plaatjes geschoten te hebben is het tijd voor de ander. En wisselen ze hun sjaal, zonnebril uit. En gaat poseren voor de camera. Je zou bij denken dat ze een fotoshoot aan het doen zijn voor een modeblad. Het is wel echt heel grappig om te zien.
Maar van de omgeving zal het thuisfront niet veel zien.

Omdat we vaak de enigste “blanke” toeristen of één van de weinige zijn, worden we continue aan en nagekeken. ( de fysiotherapeut maakt overuren van al die mensen met nekklachten)

Maar dat is niet het enigste ze willen ook dolgraag met ons op de foto.

“ EXCUSE ME? SELFIE? SELFIE?” en als we nee zeggen, dan maken ze er stiekem toch één.

We hadden van een Indische gids gehoord dat je beter niet met ze op de foto kan gaan.

Als een Indische man met een blanke vrouw op de foto gaan dan laten ze dat zien aan hun vrienden. En zeggen dan dat ze de nacht hebben doorgebracht met haar.

Als een Indische man met een blanke man op de foto gaat, dan laten ze dat ook zien aan hun vrienden. En scheppen er dan mee op dat ze een nieuwe vriend hebben uit Europa.

Als een vrouw het vraagt zou je het nog kunnen toestaan. Maar daar hebben we niet zo’n zin in.

Na een nachtje in de trein te hebben doorgebracht kwamen we 2uur later dan gepland aan in Varanasi. (dat is in India de normaalste zaak van de wereld)(( en ja,NS heeft ook aandelen in de
Indische spoorwegen))Toen we uit stapten stond er gelijk een man voor ons met een A4 met onze namen erop. Hij was van het hotel. Dat was echt heel fijn. Aangekomen bij het hotel werden we ontvangen met een lekker glaasje mango sap. Waarna we incheckten. Er werd gelijk een kaart tevoorschijn getoverd van Varanasi. De man achter de receptie liet ons zien wat we allemaal te zien en te doen kregen en dit alles voor 2000 rupies (€26,-)per persoon.
We zouden dan 2 dagen in en rond Varanasi rijden. En we werden dan ook weer afgezet bij het station.

Toen hebben we maar even gezegd dat we er over wilde nadenken. En gelukkig dachten we er allebei het zelfde over. Dit gaan we echt NIET doen!
De afgelopen 11 dagen waren behoorlijk volgepland. En onze hoofden liepen ondertussen over van alle indrukken.
We hadden geen zin om weer van tempel naar tempel te gaan.
We zijn naar Varanasi gekomen om de Ganges te zien en te ervaren.
Dat hebben we hem toen ook even verteld. En dat was, na wat vruchteloze pogingen om ons toch nog over te halen uit eindelijk prima.

Na 1,5 uur wachten mochten we de kamer in en was het tijd om ons even op te frissen en nog wat te slapen. Slapen in de trein is toch wat minder effectief dan in een echt bed. En niet te vergeten, in een echt bed komen er ook geen verkopers langs met coffee,Thea,chai,lunch,diner, breakfast,water,chips en massages. Althans, ik heb ze niet gehoord!

Aan het eind van de middag zijn we richting de Ganges gelopen. Nadat we door wat smalle steegjes liepen stonden we ineens boven aan de Ghat. (trappen van de Ganges). Via die trappen kom je bij de Ganges. En je kan via de kade van de ene naar Ghat de andere lopen.

We hadden op internet gelezen dat er een leuk eettentje in de buurt was waar ze lekkere pizza’s bakten en ook appeltaart verkochten met ijs.
We liepen wat over de trappen en ineens zagen we het restaurant.
We gingen zitten en hadden prachtig uitzicht over de Ganges.
Maar dat werd al snel weggenomen omdat ze doeken opgingen hangen voor een ceremonie. We hadden alleen geen idee waar die doeken voor diende. Maar ons zicht was we verdwenen.
Dat mocht niet wegnemen dat we de lekkerste pizza van India ophadden.
Nadat hij ober de borden kwam ophalen zei hij dat we appeltaart met ijs moesten nemen. Dat hebben we ook gedaan. En lekker dat dat was. We hebben er echt van gesmuld.(Robèrt van Beckhoven eat your heart out)

Toen we klaar waren met eten zijn we nog een rondje gaan lopen. Maar continue werden we nageroepen.
” Sir boat? Sir? Madam? You want boat?
Not now? Tomorrow morning? Sunrise?Very cheap price”
Vaak reageerden we niet eens meer Of we zeiden heel kordaat doch vriendelijk NEEE!

Er was een ceremonie bezig en we zijn er even bij gaan zitten. We hadden eigenlijk geen idee wat ze aan het doen waren.
Na een tijdje kwam er een Indische jongen heel dicht bijzitten. En begon een praatje te houden. Hij vertelde ons wat ze aan het doen waren. Ze brachten een offer aan de heilige rivier. Later vroeg hij waar we vandaan kwamen. En of we cocaïne, opium of LSD met hem wilde halen aan de overkant van de rivier. Dat wilde we natuurlijk niet. Maar we vonden het allebei geen probleem als hij zelf wel even over zwom. Ook hebben we even gevaagd waarom bijna alle Indiërs altijd iets van je willen? En ze bijna nooit een normaal gesprek kunnen voeren zonder zakelijk invloed. Daar had hij geen antwoord op. En blijf hij doordrammen. We zijn opgestaan en weglopen. Succes met je drugslijn Pablo! We hebben nog wat rondgelopen En zijn daarna naar het hotel terug gegaan.

De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om de zonsopkomst te zien aan de Ganges. De inwoners zijn al vroeg uit de veren om te bidden, offeren en zichzelf en hun kleding te wassen. Overal liggen kleden over de trappen te drogen. En hangen er broeken en blousen over de relingen te drogen.
En weer begon het op nieuw!

” Sir? Sir boat? Madam? You want boat?
Very cheap price.”

” NO! NO! NO! NO!”
Nu hopen dat het duidelijk is. Maar nee hoor de volgende stond ons alweer op te wachten.

“Sir? Sir shaving? Tour guide? Massage?”
Ze zijn hier echt van alle markten thuis.
Zolang ze maar geld verdienen aan je.

Terug in het hotel hebben we ontbeten enonze tassen weer ingepakt. Daarna was het tijd om uit te checken en onszelf nog even te vermaken.

We zijn weer richting de Ganges gelopen. Na een klein stukje lopen zagen we al wat rook en brandstapels. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat er daadwerkelijk een lijk verbrand werd.
En het volgende lichaam lag al klaar.
Gelukkig waren de lichamen wel bedankt. En kon je de mensen niet zijn. Na een kleine ceremonie werd het lichaam in brand gestoken. Op een gegeven moment werden er wat bezittingen bij gelegd. En werd het hoofd wel open gelegd. Dat was een eng gezicht. (Letterlijk en figuurlijk)

Nadat we daar een tijdje gezeten hadden zijn we verder gelopen om zo het leven aan de Ganges te zien. Er vinden verschillende rituelen plaats. Zoals gebeden en offeren. Ze wassen hun hele huisraad in de rivier. En gaan met emmers water terug naar huis. Een hele beleving om dat allemaal te zien

Net na de middag zijn we naar een bakkerijtje gegaan. Wat we gevonden hadden op internet. We waren behoorlijk overhit door de warmte en ze zouden daar airco hebben. Zouden inderdaad.
Dat viel een klein beetje tegen. Maar het eten was heerlijk. Het was een biologische
Bakkerij met 30 soorten kaas. Ook Gouda kaas, gerookte Gouda kaas, Edam Kaas. En nog meer. Het werd wel allemaal in Delhi geproduceerd. Dus zoveel vertrouwen hadden we niet in de kaas.
Dan maar een kipburger met frietjes en een vers mangosapje. We hebben er van genoten.
Helaas was onze temperatuur nog niet gedaald.
Toch maar weer verder gegaan. En nog even teruggegaan naar de rivier om daar in de schaduw en in de wind te zitten.
Maar onze billen gingen ondertussen zeer doen van het zitten op de stenen trappen.
En na het naar boven klimmen voelde ik me toch een beetje duizelig worden.
Toch maar weer even zitten. Ondertussen is Jelle koud water gaan halen.
Helaas was er geen koud water, maar wel water. Na even gezeten te hebben ging het wel weer en zijn we weer doorgegaan.

Op de weg van het treinstation naar het hotel hadden we gezien dat er een Mac Donalds in de stad was. Daar zullen we vast goede airco hebben. (En nog meer kipburgers)Het was alleen een uur lopen. En in deze temperatuur gelijk aan de marathon van rotterdam. Dus toch maareen tuk tuk aangehouden om naar de Mac Donalds te gaan.
Maar die snapte maar niet wat we bedoelde. Hij kende vast geen Mac(en lust vastgeen kipburgers)
Toen hebben we maar gevraagd of hij ons naar het treinstation kon brengen.
We dachten dat we daar onze tijd wel uit konden zitten.
Toen we het perron op liepen kwam er een meisje aan dat werkte op het station. En vroeg naar ons ticket.
Ze zei dat we even hier moesten wachten.
Even later kwam ze terug en nam ze ons mee naar de andere kant van het station.
Daar was een wachtruimte voor de reizigers die in een hogere klassen reizen.
Een ruimte met heel veel leren banken.
Ventilators en airco. Beter hadden we het niet kunnen treffen. Na 4uur wachten kwam de trein netjes oprijd voorgereden

In een boek wat we hadden gekregen stond wel een heel toepasselijk voorbeeld hoe het er in Varanasi aantoe gaat en waar wij ons volledig in konden vinden.

Varanasi is de meest heilige stad van India en ligt aan de Ganges. We gaan er een halve minuut wandelen. Een hálve minuut. Dertig seconden. Wat zien we? Huizen in alle kleuren en verschillende stijlen, modern beton met rechte lijnen maar ook portieken uit de Mughal-periode; rennende kinderen, mannen, mannen en nog eens mannen, vrouwen in sari’s die geel, groen, oranje, rood of paars kunnen zijn, afgezet met zilveren en gouden stiksels; honden, geiten, een koe, duiven, een makaak, elektriciteitskabels waarvoor je moet bukken; een sadhoe gekleed in feloranje, reclameborden, reclameborden, reclameborden; opende grond plastic, groenten rode vlekken van de paan waarop de mensen kauwen, oude koeienvlaaien, verse koeienvlaaien; handkarren, fietsen, brommers, een frituurpan boven een vuurtje; theewinkels, winkels voor religieuze parafernalia, bloemenwinkels, groenteverkopers, kappers (‘ hair drasars’), hotel Krishna, een winkeltje waar brommers gerepareerd worden, textielwinkels, de Blue Lassi Shop met de beste lassi (een yoghurtdrank) van Varanasi; een tempel, hé, weer een hotel Krishna; twee bewapende soldaten, een knalrood beeld van Hunuman in de Apentempel; de kop van Ganesh boven een blauwe deur; een stoet met een in kleurige doeken gewikkelde overledene die onder gezang naar de Manilarnika Ghat wordt gedragen voor de crematie.

Wat krijgen onze oren te verstouwen? Bellen, sitars, trommels; voetstappen, een loeiende koe, rennende honden, over golfplaat klauterende apen; gehamer, gezaag, geboor, knisperend vuur; knetterende brommers, boten in de verte; mensen die kletsen, bidden, zingen, reciteren: een hoop geroep en geschreeuw: ‘ Hello, where you from?’ …. ‘Sir you want boat?’…
‘ Namaste, sir. Ah, Holland. Holland good. Beat spain 5-1’.

Kan onze neus het dan wellicht rustig aan doen? Vergeet het maar. Bloemen, wierook, yoghurt, urine, borrelend frituurvet; koeien, apen, honden, geiten; poep van koeien, apen, honden en geiten; mango’s bananen, verse groenten, rottende groenten; thee, saffraan, kaneel, kruiden; plastic, versgezaagd hout, sigarettenrook, rook van vuurtjes, geroosterde pinda’s, een langzaam stovende bak mutton curry’.
En maar dopamine aanmaken …..

Oké, we zijn net bijkomen van onze eerste grote misstap.
De reisagent uit ons hotel vertelde dat hij ons verder kon helpen met het plannen van onze reis.
En eventueel trein of vliegtickets voor ons kon boeken, super chill dachten wij.
Hij begon met vragen wat we allemaal wilde bezoeken aan bezienswaardigheden en aan plaatsen/steden.
Hij gaf ons tips over wat de beste volgorde was en hoelang we overal voor nodig hadden. Nog steeds super chill.
Toen begon hij te vertellen dat die plaatsen niet echt goed bereikbaar zijn per trein en de bus is te onveilig om mee te reizen.(iets minder chill) Dus adviseerde hij ons om een privé chauffeur te nemen.
Die kon geregeld worden inclusief alle overnachtingen, benzine kosten, ontbijt en tol voor de tolwegen.

“ Klinkt goed! Maar wat kost zo iets dan?” Antwoord: 13.500 Rupies.
Oké dat lijkt niet zo veel, maar we besloten om er even over na te denken. We zijn even naar buiten gegaan om een rondje te lopen. En rustig de wisselkoers nog eens door te nemen. Dat was achteraf niet zo’n goed idee. Mensen stonden aan onze armen te trekken voor geld, we werden bijna een tuktuk ingesleept om naar een restaurant te gaan, En werden wel 10 keer gezakkenrolt.
Na een super snelle rekensom kwamen we tot de conclusie dat de reis ons €130,- zou kosten.
“ Ongelofelijk ,India is echt goedkoop hè?” Zeiden we tegen elkaar.
“ En dat allemaal inclusief overnachtingen, ontbijt, benzine en tol kosten. Dat moeten we maar doen”.
Eenmaal terug in het hotel vertelde dat we akkoord gingen. En dat hij dit alles voor ons kon boeken. We moesten een klein deel cash betalen en de rest met de creditcard.
Maar het lukte maar niet om het met de creditcard te betalen. Andere pincode geprobeerd. Maar dat werkte ook niet. Misschien was de batterij te leeg van het pinapparaat. Dus hij vroeg ons of we later terug wilde komen. Maar later lukte het nog steeds niet. We hebben geprobeerd of we de helft vast konden betalen. En dat lukte in 1 keer. Maar de 2e helft niet. Misschien morgen?
Wij weer terug naar de kamer en even ingelogd op de Rabobank. “ HUH? Er is €520 afgeschreven? Hoe kan dat nu weer?” Na lang denken en verzinnen en opnieuw rekenen, kwamen we erachter dat het geen €130,- was maar €1.300,-. En met een limiet van €1.000 konden we dat niet betalen met de creditcard. We hebben het limiet aangepast. Daarna een potje gejankt. En weer door gegaan. De volgende dag hebben we de andere helft betaald.
Het was ook allemaal wat te mooi om waar te zijn.
Maar we moeten zeggen dat we inmiddels blij zijn met onze keuze. En we genieten er optimaal van.

De eerste week zit erop. Nog een week te gaan.
En we hebben al zoveel moois gezien!

Na een autorit van 4u kwamen we aan bij het desertcamp net buiten Jaisalmer.
Nadat we wat gedronken hadden was het tijd om op onze kameel te klimmen.
Op naar de woestijn. Na 1u rijden mochten we afstappen om wat mooie foto’s te maken en te genieten van het waanzinnige uitzicht. We voelde ons echt helemaal alleen in de woestijn. …

Read More Read More

Auto rijden in India lijkt wel op een computer spelletje, al slalommend proberen om andere auto’s, motorrijders, tuktuk’s, vrachtwagens, volgeladen fietsers, overstekende mensen, diepe kuilen in de weg en niet te vergeten de Heilige koe te ontwijken.
…

Read More Read More